Marvelous heeft de primary en de secondary school gedaan in Mola, een afgelegen ruraal gebied in Zimbabwe. Zijn O-level resultaten waren in 2013: ENG E GEO C SHO D INTSC B AGR C ACC B, in 2018: ENG E MATHS C en in 2019: ENG B.
Mooie resultaten van een enorme doorzetter.
Toen hij zich in juni 2020 via whatsapp contact op nam met SSZ studeerde hij al aan de Belvedere Technical Teacher Trainingin Harare en volgde daar de opleiding tot Diploma in Education Secondary Agriculture. De bijverdiensten door hem zelf en zijn ouders werden door covid steeds minder en uiteindelijk onvoldoende om zijn studie te kunnen bekostigen. Ook kon zijn oom in Harare niet meer voor onderdak zorgen door covid. Hij meldde zich bij SSZ voor financiële ondersteuning van zijn studie. SSZ heeft zijn accommodatie (geen zorgen meer over accommodatie, eten en vervoer naar de college) en de college fees voor de opleiding betaald.
Hij heeft gedurende zijn studie steeds goed contact gehouden via whatsapp. Tijdens zijn stage aan Vuti High in Karoi gaf hij het vak agriculture aan form 1 en 2. Op de foto: Marvelous met een aantal leerlingen.
Gedurende de stage had hij ook geld nodig voor stationary ed. Dit verdiende hij zelf bij elkaar door een kippenproject op school te starten. Ook stuurde hij zijn covid vaccinatie kaart. Wat bleek, hij is ingeënt door nurse Kenias Kayi in Chalala, een oud leerling, die ook een paar jaar gesteund is.
In augustus 2023 heeft Marvelous zijn diploma heeft ontvangen en gaat hij aan het werk als leraar agriculture op een secondary school in Karoi.
Marlyke Marumisa is geboren op 23-06-1999
Marlyke voor de universiteitsbibliotheek in Harare
Marlyke in de collegebanken op de UZ in Harare
Haar primary en secondary school heeft ze in Mola gedaan, een afgelegen dorp in het Nyamimyai district. Haar vader heeft, ondanks dat hij de deputy head is van de primary school niet voldoende inkomsten om de gehele opleiding van zijn dochter te betalen.
Marlyke, de oudste dochter, haar ouders, broertje en zusje, 2012
In 2020 meldt Marlyke zich en SSZ springt bij. Ze wil een bijzondere studie gaan doen aan de UZ in Harare. Tonga and Cultural Studies. Ze is zelf een Tonga en is opgegroeid in een deel van Zimbabwe waar de meeste Tonga’s wonen. De Tonga’s zijn een kleine bevolkingsgroep. Voor de bouw van de Karibadam, die begon in 1955 woonden zij aan de oevers van de Zambeziriver, na het vollopen van het meer moesten zij hogerop gaan wonen, in een droog en onvruchtbaar gebied, waar weinig aandacht voor was. De infrastructuur is er slecht, het ontbreekt nog steeds aan voldoende elektriciteit, goede scholen en andere belangrijke voorzieningen. De mensen spreken er Tonga. Inmiddels is Tonga een examenvak op O en A level, en ook op de Universiteit in Harare.
Vakken die Marlyke gevolgd heeft op de Universiteit in Harare zijn oa:
- Introduction to Ethics
- Ethnography and Organology
3. Introduction to African Indigenous Knowledge System.
- Introduction to Tonga Oral Literature.
5.Introduction to Tonga Morphology and Syntax.
6.Introduction to Theories of African Literature.
7.Tonga Semantics.
In 2022 is Marlyke afgestuurd en heeft ze onderstaande scriptie geschreven over BATONGA SOCIO-ECONOMIC SURVIVAL STRATEGIES: THE CASE OF INDIGENOUS KNOWLEDGE SYSTEM
Dit is de link naar de scriptie, waarin veel te lezen is over de Tonga’s
Nomore Mwarumba
De vader van Nomore is overleden. De moeder van Nomore is met haar 2 kinderen weggelopen uit een gewelddadige relatie met de stiefvader van Nomore. In moeders familie is geen geld voor de jongens. De gewelddadige stiefvader heeft Nomore van school gehouden, hij moest thuis en op het land meehelpen, terwijl zijn eigen kinderen wel naar school mochten. Nomore is tussen 2009 en 2012 niet naar school geweest. Door een interventie van de chief en geld van Stichting Steun Zimbabwe zit Nomore nu weer op school. Ondanks dat hij veel ouder is dan zijn klasgenootjes gaat het heel goed met hem op school. Hij is erg sportief en zijn favoriete sporten zijn voetbal en golf. Voor die laatste sport heeft hij talent. Nomore staat in de regionale top 3 en heeft “handicap 8” bij golf (voor niet-golfers: dit is echt heel goed). Hij heeft ook de “Train the trainer cursus” gedaan bij the Africa Regional Golf Coach en hij is de jongste golfspeler in Afrika die dat ooit gedaan heeft. Hij zegt dat zijn droom is leraar te worden, maar met ondersteuning is hij niet alleen daartoe in staat, maar kan hij zelfs Zimbabwe vertegenwoordigen in de golfsport. In 2018 begint hij aan de Secondary school. Nomore is dan 18 jaar. Hij is aangemeld bij St Dominics High in Harare. Deze school bevindt zich vlakbij Hillside Golfclub Harare waar Nomore na schooltijd naar toe kan. Op Dominics High wordt een junior golfteam samengesteld waar Nomore zeker deel van zal uitmaken.
Nomore woont met broertje en zijn moeder bij weduwe Louise bij de staffmembers van een locale Bed&Breakfast in de buurt van Mutare. Louise zorgt voor 7 kinderen.
Takemore Siachamwaika
Hij schrijft:
“As a young man who grew up in the remote rural area of chief Mola in Kariba district, i am very proud to narrated my life story. What makes me proud is that I am a holder of Bsc(hon) Computer Science from Midlands State University. This would not have been possible had it not been because of SSZ sponsors.
As a young boy growing up in a remote rural area , I had no financial backing like other students. I strugled to make ends meet. My mother and father are very poor peasant farmers who had no money to pay for my school fees. So I had to look for ways to pay for school feels. During the first term my father sold three goats in order to pay for my fees. However it was not so for the second term as there was no more goats to send to the market. Thanks to Mr chirume my history teacher who gave me his old camera as a gift. I used the camera to take photographs of other students at school and in the community to raise money for school fees. This camera helped a lot until it was stolen. Now I had no means to further my education. I was forced to drop out of schoolfor almost three weeks. It was then that my class teacher sent for me.
I narrated my ordeal to my class teacher who then introduced to Social welfare. Social welfare took over the problem of school fess. After my O level social welfare would not continue with me. They only funded up to o level. That was the time when my life changed tremendously. I had passed o level, but could not go further because of financial constraints. I contacted one of my expatriate teacher miss Von Loenen who enrolled me to SSZ for my advanced level and later University.
After graduation I worked with same college for 3 years . I left zimbabwe and worked in Botswana thanks to SSZ. Now I have been offered a place to study Msc Information management at Midlands State university starting in August. At present I am a proud teacher at Chitombo high school in rural Gokwe in Zimbabwe.”
Martin Dube
Martin Dube heeft rechten gestudeerd in Zimbabwe en is jarenlang ondersteund door Stichting Steun Zimbabwe. Hij schrijft daarover het volgende.
“I was born on 17 April 1983 in a small town in Zimbabwe called Kadoma. My mother ia nurse and my father is a teacher. During the time when we grew up the economic situation was normal. However it was not until 2000 when I was doing my advanced level studies that the economic and political situatin in this country became to deteriorate alarmingly. It was clear that proceeding to University to fulfil my dream of studying law was not going to be easy.
We where reduced from being middle-class to abject poverty. My parents’ jobs where no longer as rewarding. In my case the fortunate part is that I became friends with one Peace Mudzimba. I do not know how he got information regarding Stichting Steun-Zim but what I do know is that it changed my life forever. He gave me the address and as I was waiting for my Advanced Level results I sent a letter by post to this Organization and subsequently I got a positive response. I was subsequently awarded a scholarship to do a Law Degree with Great Zimbabwe University in 2002.The scholarship covered tuition and I was able to purchase study material.
Great Zimbabwe University was a college in its infancy. It did not meet the required standards to offer a Law Degree so in 2004 when we were half-way through the course the University was closed by the Law Society and the Council for Legal Education in the same year. The whole Law Department was transferred to the University Of Zimbabwe where we had to start the four-year course all over again. The Organisation kept on supporting me even through 2008 which is recorded as the worst year in Zimbabwean history(my father’s salary could not buy a loaf of bread). I finished my course SIX years after I had started it. Through thick and thin I sailed through, thanks to Stichting Steun Zim who cushioned me and raised me to be the lawyer that I am today.
I may not know who started this Organisation but whoever it is made a difference in my life. I will be forever grateful. There is no cause more noble than that of Stichting Steun Zim. I would like to take this opportunity to thank Marijke, Mr. Goof de Jong and all those whom I could not see but have contributed to the lives of all under-privileged scholars, some of which they have never met face to face.
May your light so shine forever.”
Amos Sibanda
Amos Sibanda is een van de leerlingen die een studiebeurs krijgt van Stichting Steun Zimbabwe. Hij studeert Economie op de lerarenopleiding. Amos komt uit een grote familie die leeft van de opbrengsten van een klein stukje grond. Dit stukje grond levert niet genoeg inkomsten op om de studie van Amos te betalen. Extra inkomsten, waarmee de studie van Amos betaald zou kunnen worden, zijn er niet. Daarom ondersteunt Stichting Steun Zimbabwe hem met een studiebeurs.
Als Amos straks zelf les gaat geven kan hij niet alleen zijn familie onderhouden, maar ook een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van het land.
Door uw gift aan Stichting Steun Zimbabwe ondersteunt u Amos en vele andere leerlingen en studenten.
Constance Jeke
Constance studeert Accounting aan de universiteit van Gweru. Ze is afkomstig uit Mola, een zeer ruraal gebied in Zimbabwe. Ze komt uit een groot gezin. Haar beide ouders leven nog en zijn zelfvoorzienende boeren. Haar ouders zijn niet in staat de studie van Constance te betalen. Constance is een van de eerste vrouwen uit dit rurale gebied die een universitaire opleiding volgt. Ze is daarmee een groot voorbeeld voor ander meisjes. Stichting Steun Zimbabwe steunt haar met €50 per maand.
Tina, Ballantyne en Basil
Tina is weduwe en moeder van 4 kinderen. Ze is HIV positief en gebruikt aidsremmers. SSZ heeft Tina financieel gesteund in de laatste fase van haar opleiding aan het Chaminuka Agricultural College. Ze is inmiddels afgestudeerd.
Haar zoon Basil van 20 maart 1995 doet O-level op Nemakonde High School in Chinhoyi. Hij werd van school gestuurd omdat moeder het schoolgeld niet kon betalen. Nu betaalt SSZ het school-en examengeld. Ballantyne, geboren op 19 februari 2000 is het jongere broertje van Basil. Hij is ook HIV positief en wordt met aidsremmers behandeld middels een project van Artsen zonder Grenzen.
Ballantyne zit nog op de lagere school, een paar klassen lager dan hij eigenlijk zou kunnen zitten maar hij heeft enkele jaren school moeten missen omdat moeder het schoolgeld niet kom betalen. Nu betaalt SSZ het schoolgeld en zijn uniform.
Nomakhosi Siwela
Nomakhosi is geboren op 12 oktober 1995. Haar moeder, Sitha, kreeg haar op zeer jonge leeftijd, toen zij nog een tiener was. Nomakhosi en haar moeder Sitha wonen bij de moeder van Sitha. Oma heeft geen geld heeft voor de opleiding van haar kleindochter. Nomakhosi zit in de 4e klas van Mzimuni High school in Gwanda en doet in 2012 jaar examen.
Stichting Steun Zimbabwe betaalt het schoolgeld en examengeld voor Nomakhosi. Sitha is in contact gekomen met SSZ via een Nederlandse ontwikkelingswerker die haar jaren geleden les gaf.
Loreen Tichivanhu
Loreen is geboren op 8 mei 1997. Haar beide ouders zijn overleden. Ze heeft jarenlang bij haar grootmoeder gewoond. Sinds 2009 woont ze bij een ver familielid van haar overleden moeder in Chitungwiza, een voorstad van Harare. Deze vrouw, weduwe, heeft geen inkomen en kan financieel niet veel doen voor Loreen. Via onze contactpersoon in Harare kwam het verzoek om financiële steun voor de scholing van dit meisje bij SSZ. Inmiddels zit Loreen op de middelbare school. De schoolgelden zijn de laatste jaren enorm gestegen. Zo kost een term voor dit meisje ongeveer U$ 200, een schooljaar heeft 3 terms) en dan moet ze ook nog een uniform, schriften en pennen. Stichting Steun Zimbabwe betaalt het school- en examengeld.
Servi Moyo
Servi is geboren op 5-2-1995 op het platteland van Zimbabwe . Beide ouders zijn overleden. Haar moeder overleed toen Servi net 6 jaar oud was. Servi woont sindsdien bij Rita Moyo , haar tante. Rita heeft geen werk en moet ook voor ander familieleden zorgen. Ze kan het schoolgeld van Servi niet betalen. Stichting Steun Zimbabwe heeft haar schoolgeld en examengeld betaald. Ze heeft O-level examen gedaan in 2011.
Op 8 februari 2012 schrijft Servi een brief aan Stichting Steun Zimbabwe:
”I am a girl aged 17 and completed muy O-level studies last year at Sikhulile High School. I would like to say I am grateful for your generosity and the support you gave me through the payment of schoolfees and levies. Through your support i managed to come out with the following results on the subjects I did
English D, Geography A, Ndebele A, Mathematics D, Biology B, Integrated Science B, commerce c, Principle o Accounts U and History B . (A,B,C, is voldoende, D en U is onvoldoende)
Therefore with these results I wish to continue with my education and woud like to do the following courses. Nursing course, Travelling and Tourism Course
Thank you so much for making it possible. May God bless you.
Yours faithfully,
Servi Moyo.’
Voor de vakken engels en wiskunde is een voldoende nodig om toegelaten te worden tot de verplegersopleiding. Servi heeft deze 2 vakken niet gehaald, ze moet deze 2 vakken nog herkansen (en halen). SSZ heeft de fees voor de herkansing wegens gebrek aan fondsen niet meer niet voor haar kunnen betalen.
Het zou fantastisch zijn als dit meisje, dat graag naar een vervolgopleiding wil, haar plannen zou kunnen realiseren. Hiervoor is echter nog geld nodig dat SSZ momenteel niet heeft.
Brown Sianjeme
A BLESSING IN DISGUISE
I nearly dropped my cell phone! The message greatly shocked me, shortly; I was shivering like a reed amidst a flowing body of water. “Simon has died, died of AIDS, at that tender age! But he had just completed his degree in medicine only two years ago, what a misfortune to his parents, all the money invested in his education gone, gone forever!”
I, James, did my secondary education at Mola high school, and Simon, Power, Joe and Trust were some of my school mates and friends. The quartet boys were also best friends to each and they all came from different villages. They were all from better families with high standards of living. They had greater probabilities and wider opportunities of getting money; hence, they wore nice clothes and uniforms. They could buy any food or anything they deemed necessary. Of all the boys, both in the community and at school, they were ranked “the best.” They were also smart minded, intelligent and good in every school work, that is, in academics, sports, arts and culture segments.
The quartet was very good at proposing both girls and ladies. Girls and ladies sometimes scrambled and fought for these boys, because, on top of sexual intercourse, they could in turn get money, sweets, chips, soft drinks and all funny foods they could think of.
My relatives and my acquaintances always warned me to desist from befriending these promiscuous boys for they believed that as birds of the same feather fly together, I will also join their immorality, but fortunately, to me, it was different, because, not even a single girl would bother herself to love me though I sometimes tried to propose. I did not make it due to my standards of living which were lower than those of the quartet, for some girls laughed and mocked me saying; “what so special with you that we may love? You are too far to be called boy!”
In addition, some of the community members, friends, teachers, relatives and parents of the quartet tried their level best in counseling these boys to forsake their immoral behaviuor which was blindly leading them into AIDS victims, but not even one had time to take heed. Nevertheless, the quartet passed their examinations with flying colours, each with twelve (12) A’s at Ordinary level and twenty points (4) A’s at Advanced level. Celebrations parties were held in the quartet’s respective homes, parents and friends, commemorating their children’s unforgettable and outstanding performance and excellence.
More so, resources were immediately accumulated, the quartet continued for tertiary education, and you could see the whole community gleaning in their anticipating of brightest and most talented future of the boys in their respective fields if study. Simon enrolled in Bachelor of Science Degree in Agriculture and Economics, Power in Bachelor of Science Degree in Civil Engineering, Joe in Bachelor of commerce Degree in Accounting, and Trust in Bachelor of Science Degree in Electrical Engineering. This was a marvelous achievement that received due respect and appreciation by the entire communal society, that is, by both young and adult people. It motivated and fuelled most parents into categorizing the right to education of their children into first priority class.
As soon as one year elapsed, things started falling apart, the entire community was surprised at the instant death of Trust. He was HIV positive living in the “full-blown phase.” The community then realized the acts of the quartet in the days of their high school and sighed as they said; “No escape for the quartet! Yes the quartet swam in the same fatal pond!” Not more than six months from Trust’s death, Joe died of the same incident and after a year of the quartet’s university studies, Power followed suit. The death of these three boys took the minds of the community back to the words of the Ministry of Health: Abstain from sex until married, be faithful and stick to one partner!
I, James, was busy one day designing the mechanisms of the new machine to be released at my company; “New World Mechanical Engineering Private Limited,” when I received a call from my uncle notifying me that Simon has breathed his last after succumbing to HIV positive status for the past fourteen years. It became hard for me to believe. Simon’s death extremely shocked me and I spontaneously started shivering with an acute and uncontrollable bewilderment. “How come this befalls? Simon has passed away! Just two years after completing his degree! A null investment to his family and the community! The quartet has unexpectedly, quickly and completely been bloated out of the face of the world, it is no more!” I was sharply hurt indeed!
It took me fifteen years from Simon’s death to enumerate a couple of my blessings. I was a closest friend to the quartet, yet my conduct and behaviuor remained unspoiled. Lacking courtship skills, mockery from girls, low and poor standards of living were surely an unshakable security to my HIV status. I was neither hurt, bored, annoyed nor feel disadvantaged in all these circumstances. Today I am physically, spiritually and mentally healthy, have my nice family, good job; hence socially happy and have lived fifteen years more than the quartet! Truly not admiring and copying the quartet’s demeanor has been to me a blessing in disguise indeed…..
Brown Sianjeme
Een van de leerlingen die door SSZ gesteund wordt is Brown Sianjeme. Over zijn leven heeft hij onderstaand verhaal geschreven.
ABOUT MY LIFE
I was born in 1983,fostered and grew up in what used to be thick and densely tree populated area called Mola community which was highly infested with game like buffaloes, elephants, impalas, duikers, zebras to mention but a few.
Life and ecosystem interaction that is nature, was more beautiful and even better than what it is like today. Walking by night was frightful due to buffaloes and elephants. In my village Marembera, homesteads were scattered among the thickets only accessible by foot ways. Famines were very rare and rains were earlier followed by bumpy harvests on small portions farmed.
We had no boreholes in the village, thus,we fetched water from a nearby river called Sibbilobbilo through easy done wells in river sands nearby river pools. The water from those wells was clear and even safe for it tasted better than today’s and there were no reports of deaths as a result of bilharzia, diarrhea and cholera.
My friends were boys from the two nearby homes. I used to swim in Sibbilobbilo river pools and caught fish using different methods e.g. by poisoning, draining water and using hooks.Alternatively, hunting was another most interesting activity. I hunted animals like hares, squirrels, duikers and reptiles using spears, axes and dogs. More so, I also caught birds using snares which I ensnared in harvested fields, around water bodies and sometimes using wild cucumbers. I could rarely go to school only to go hunting.
Up to 2002, I attended traditional dances which were performed mostly overnight. I enjoyed dancing, singing, beating drums, sounding trumpets of different horns of animals like impalas, antelope etc. The dances were either for spirit mediums or ceremonies for the dead. I went to church at nearby Baptist shade or school only when there was a bioscope to watch.
I did my primary education at Marembera school up to the year 2000. I had no interest in school from grade one to four; instead, I exhorted my spirits to hunting alone. However, the love for school grew intense when I was in grade five until now. I got interested with reading, writing and calculations. I stared participating in public speaking, athletics, volleyball games and reciting poems. And these activities fueled my interest for secondary education.
Going for secondary education at Mola up to the year 2006 was to me a great achievement in meeting different faces, for instance, of teaches, classmates and friends. I sheltered in the huts we built nearby the school yard where I could enjoy cooking for myself. I used paraffin or diesel fuel lamps to read and to light up the hut.
During school holidays I had to go for party time jobs at Chalala fishing camp in order to get funds to finance my school stationary and other personal utilities. Sometimes I had to work very hard to beat up several hardships that I met during my education. Nevertheless my grade seven and O’ level results were exciting even though A’ level ones were insulting.
In addition, I became a born again Christian by the year 2003 and am a member in ‘Clear Apostolic Faith Church’. Since 2002 I went through several courtships and presently am in a relationship longing to marry though lack of funds is acutely hindering.
Moreso, I worked at Makuyu fishingcamp from January 2007 to May 2009 as a gillnet fisherman seeking to raise funds for tertiary education. I became an associate teacher from June 2009 to December 2010 and taught at Kauzhumba and Marembera primary schools. From January 2011 to present, I am undertaking studies towards national diploma in ‘Surveying and Geomatics’at Harare Polytechnic.
Eventually my life now is free from traditional dances and hunting activities, instead, I am now pressing over a vision of achieving three macro and basic life essentials and these are;
I. eternal life under the Lordship of Jesus Christ ,
II. marriage, and
III. achieving National Diploma in Surveying and Geomatics .